Janwillem Blijdorp

Meneer Blijdorp, kunt u in het kort iets over uzelf vertellen?

Dat wil ik met alle plezier doen. Ik ben in 1957 in Hoogeveen geboren en heb twee broers en vijf zussen. Ik ben gelukkig getrouwd en heb twee dochters. Na mijn schoolopleiding ben ik in een boekhandel gaan werken en dat doe ik nog steeds, momenteel in Heerenveen.
Het is dus eigenlijk geen wonder dat ik van boeken en lezen houd.

Hoe bent u tot schrijven van boeken gekomen?

Al in mijn schooltijd vond ik het leuk opstellen te maken en schreef ik stukjes in de schoolkrant, maar pas in 1990 ben ik begonnen met het schrijven van boeken. Mijn eerste manuscript, Wind in de zeilen, is voor een groot deel ontleend aan ervaringen die ik tijdens zeilkampen heb opgedaan. Toen dat verhaal af was, had ik de smaak te pakken en volgden de andere avonturen eigenlijk vanzelf.

Pleegt u diepgaand onderzoek voor u aan een onderwerp begint?

Dat hangt een beetje van het onderwerp af, maar over het algemeen: "Ja!" Ik vind het heel belangrijk dat een verhaal klopt. Meestal laat ik mijn boeken spelen op plaatsen die ik goed ken. Voor De jacht op de Wreker ben ik speciaal naar Den Haag geweest, om te kijken hoe de situatie er daar ter plaatse uitzag. Ik probeer mijn verhalen ook altijd zo te schrijven dat het echt gebeurd zou kunnen zijn.

Bij de Bijbelse verhalen die ik heb geschreven, ligt dat natuurlijk anders. Het schrijven van deze boeken kost ook veel meer tijd. Niet alleen moet het verhaal kloppen met dat van de Bijbel, maar je moet je ook verdiepen in de leefgewoonten van de tijd waarin het boek speelt. Ik kies er bij deze verhalen ook bewust voor geen Bijbelse figuren aan het woord te laten. Het is absoluut niet mijn bedoeling iets aan de Bijbel toe te voegen, maar ik probeer met het leven van de gewone mensen in die tijd voor te stellen.

U publiceert verschillende genres; wat heeft uw voorkeur?

Ik denk bijvoorbeeld aan boeken zoals: De lange weg en De wedloop, waarin de Bijbel als leidraad gebruikt wordt. En daartegenover een spannende serie Teamdossier. Het liefst zou ik meer boeken willen schrijven zoals De wedloop en De lange weg, maar het is moeilijk daar een goed plot voor te verzinnen. In mijn Bijbelse boeken vind ik het ook gemakkelijker de Boodschap te verwerken. In de avonturenboeken moet je de Boodschap er naar mijn mening niet al te dik opleggen. De jeugd is tegenwoordig behoorlijk mondig en heeft vaak onmiddellijk door of iets echt of onecht is. Over het algemeen worden trouwens boeken zoals
De jacht op de Wreker (deel 1), De gestoorde geleerde (deel 2),
De man met de januskop (deel 3), De gevaarlijke wonderdokter (deel 4), Vrijheidsstrijders in actie (deel 5) en Konvooi in gevaar (deel 6)
door de jonge lezers gewaardeerd. Ik hoop dat ze na het lezen van dat soort boeken ook naar De wedloop en De lange weg grijpen.

Krijgt u reacties van het lezerspubliek?

Heel veel! Er gaat, voorin in de wintermaanden, geen week voorbij waarin ik geen telefoontjes of brieven krijg van jonge lezers die een boekverslag willen maken van één van mijn boeken. Ik vind het leuk, want juist uit hun reacties blijkt dat ze m'n boeken leuk vinden. Ik hoop dan ook dat ik de gave van het schrijven, die ik van God heb gekregen, nog lang en vaak mag gebruiken, zodat de lezers er ook in de toekomst van kunnen blijven genieten.

Bron: GebrKoster.Nl/Auteur